Het is alweer ruim een week geleden dat Max is geopereerd. Max stond niet 100% recht op zijn benen direct na de geboorte maar daar maakten we ons in eerste instantie geen zorgen om. Het komt weleens voor bij pasgeboren veulens en vaak trekt dat binnen enkele weken volledig weg. Dat zal weldra veranderen dachten wij, niet beseffende dat deze jongeman vol energie zat en de hele dag niets anders deed dan rennen en springen. En helaas staat dat nou juist het herstel in de weg.
Nog altijd was er niet veel bijzonders te zien aan zijn benen maar omdat hij na 8 weken nog altijd niet volledig recht stond, liep Max het risico dat zijn actieve bezigheden juist averechts effect ging hebben op zijn beengroei. Concreet zou dit betekenen dat hij, naar mate hij ouder werd, enkel schever zou gaan staan met alle gevolgen van dien zoals artrose op jonge leeftijd tot zelfs ongeschiktheid als rijpaard. Dat wilden wij natuurlijk te allen tijde voorkomen. We stonden voor de keuze om nu te opereren of de natuur zijn gang te laten gaan met de mogelijke bijbehorende gevolgen. Een operatie op latere leeftijd is nl niet meer mogelijk. Het was nu of nooit. Jonge botten, pezen en spieren hebben een enorm herstellend vermogen en passen zich snel aan. Dat hebben wij een 10-tal jaren geleden al met
Wolfie ervaren die in de problemen kwam nadat hij het puntje van zijn heup had afgebroken. Ook hij is volledig hersteld, juist dankzij zijn jonge leeftijd.
De oplossing in Max zijn geval is simpel en doeltreffend maar (tijdelijk) niet leuk voor Max en mama Rosa. Met een sneetje van een centimeter ter hoogte van het knie gewricht is het bot aan één kant ‘gestript’ waardoor het gestimuleerd wordt om te groeien. Dit wordt slechts aan één zijde gedaan zodat het been weer recht kan groeien. Omdat Max ‘al’ 8 weken oud was en wij hem de kans hebben gegeven om zelf te herstellen was het noodzakelijk om aan de andere zijde van het gewricht een schroefje te plaatsen zodat verdere groei tijdelijk werd gestopt en het gewricht weer in balans kon komen. We hadden hem op de leeftijd van 3 weken al kunnen laten opereren maar wij blijven (samen met onze dierenarts) voorstander van zelfherstel wat in 90% van de gevallen succesvol is. Maar natuurlijk valt de bijzonder speelse Max daar niet onder! Al zijn geravot heeft dus geen positieve bijdrage geleverd en ga zo’n veulentje maar eens uitleggen dat hij niet zo’n spring in het veld moet zijn…
Enfin, de operatie verliep vlekkeloos. Max kon diezelfde middag weer naar huis en staat nu tijdelijk met mams samen op stal. Ondertussen had ik de stal omgevormd tot ‘kinderkamer’ met speelballen, een likblok etc om zo verveling zoveel mogelijk tegen te gaan. Vier keer per dag wordt de stal uitgemest. De radio staat aan en we brengen regelmatig een bezoekje voor een knuffel of een poetsbeurt. Zelfs de honden komen regelmatig op visite wat Max zeer interessant vindt en ook Muis komt dagelijks een kijkje nemen. Al ben ik een vervent tegenstander van paarden opsluiten, soms is het pure noodzaak in belang van de toekomst van een dier. Dus als het moet, dan zal ik daar toch zeker voor kiezen. En keer op keer verbaas ik me erover hoe paarden ‘in het nu’ leven en zich schikken in hun lot. Rosa taalt er niet naar om de stal uit te lopen, zelfs niet wanneer ik aan het mestscheppen ben of het hooi aanvul. Ook Max lijkt het allemaal prima te vinden. Al is er minder bewegingsvrijheid en staat hij in het verband, nog altijd is hij in staat om op zijn moeder te springen, of houdt hij zich bezig met de speelbal waar hij inmiddels al heel creatief mee bezig is. Het is een ‘uitje’ om verband te verwisselen, want daarvoor mogen ze even van stal. Niets geen pogingen om te ontsnappen of snel de paddock in te schieten. Bijzonder toch.
De prognose is 100% herstel. Max is verzekerd van een goede toekomst en daar tekenen wij voor!
Max doet het geweldig. Na zijn verplichte stalrust samen met mams mocht hij eerst voorzichtig in een grotere ruimte bewegen. Nu heeft Max niet veel ruimte nodig om zich uit te leven maar wat meer bewegingsvrijheid is toch ook wat veiliger voor hem zelf en ook zijn moeder blijft iets meer bespaard. De eerste 10 minuten vloog hij als een wacko door de paddock na 3 weken op stal te hebben gestaan. Dat moest er echt even uit...
