Colorado

In september 2001, vlak na 911, reisde ik naar Colorado waar ik 2 weken op een ranch tussen Tennessee Walkers zat. Samen met My Warrior beklommen we de hoogste bergen, haalden we de laatste, ontsnapte koeien binnen en reden we door berg riviertjes waar je in de stille bochten de goudvlokken zag schitteren op de bodem. 

Ondanks de vreselijke timing had ik de tijd van mijn leven. Daar in 'mijn' appartement boven de stallen. 's Nachts hoorde je de raccoons rond de stallen scharrelen en daalde de temperatuur tot onder 0 maar tegen de middag was het een aangename 20 graden. Het land, hectares groot, stond vol met alphalpha gras. Zo'n 40 Walkers stonden op 1 terrein en vormden diverse harems. De natuurlijke manier van paarden houden weerspiegelde in de beschadigde huiden. Er werd onderling gevochten door de hengsten en de laat gecastreerde paarden die allemaal de beste merries voor zichzelf wilden. 

Elke keer wanneer we een ruin uit de groep haalden voor een trailrit werd zijn harem gekaapt door anderen en barstte de strijd weer los zodra hij weer terug in de groep werd gezet. Niet zo vreemd dat het 'vangen' van zo'n paard een enorme uitdaging was en dit ging met de Wrangler Jeep omdat het lopend simpelweg veel te lang duurde en slopend was. Het idee werkte eigenlijk precies hetzelfde als de round-up zoals Monty Roberts het destijds uitlegde; focus je op het paard van je keuze en blijf je op deze richten net zolang tot het paard tot het besef komt dat vluchten geen zin meer heeft. Maar dan versie 2.0, in een Jeep...

Ik leerde in die 2 korte weken veel verschillende mensen kennen. Waaronder Bernd, de eigenaar van de ranch waar ik tot een jaar of 6 terug nog contact mee had, cowboy Michael, die veel tips gaf over het traceren van de laatste, ontsnapte koeien in het enorm grote en bergachtige gebied. Ik heb jaren email contact gehouden met 1 van de vele meiden die bij de ranch rondhingen en, last but not least Joey (en Mark) Kay. 

De bedoeling van de hele trip was om Walkers te selecteren voor Europa. Helaas werd mijn advies in de wind geslagen en uiteindelijk kwamen er 3 Walkers naar Europa waarvan er slechts 1 door mij uitgekozen was. Destijds heb ik het hele transport begeleid en zijn de paarden op de locatie in België blijven overwinteren voordat ze de doorreis maakten naar Zuid Frankrijk. 

Ook Joey en Mark wilden hun geluk beproeven en als God in Frankrijk gaan leven. Hun Walker en Spotted Saddle Horse konden niet achter blijven en zo werd mij wederom gevraagd om hulp. Dat is hoe Spirit en Cajun in mijn leven kwamen. Op dat moment nog niet beseffend welke impact Spirit op mij en vele anderen zou gaan hebben... 

Praktisch voeren

Wanneer je je paarden in een groep houdt stuit je al snel op een dilemma tijdens het voeren; de rangorde bepaalt vaak wie recht heeft op het meeste eten en dat is meestal juist niet het paard die de voeding het hardst nodig heeft. Buiten de hoeveelheid heb je ook nog het verschil in voeding van bv veulens, jaarlingen en volwassen paarden. Hoe zorg je nu op een praktische manier dat elk paard zijn eigen voer en de juiste hoeveelheid voedingsstoffen binnen krijgt?

De oplossing is heel simpel: een voerzak!

Nu de merries met hun veulens en een jaarling samen staan is het zaak dat ieder zijn eigen portie krijgt. Zeker nu de veulens hard groeien maar nog langzaam eten is het niet even evident om de moeders ook uit een emmer te laten eten want die zijn veel
sneller klaar en kapen dan het eten van de jongsten weg. De merries krijgen dus ieder een voerzak om en de veulens eten elk op hun gemak uit hun eigen emmer. Inmiddels weten de dames dat ze geduldig moeten wachten tot hun kids uitgegeten zijn en dan bieden ze de zak aan mij aan om verder te gaan met hun hooi.

Voor mij een praktische manier van voeren, ook wanneer er medicijnen of suplementen toegediend moeten worden. Voor de paarden minder stress en onderlinge strijd en dus minder kans op schrokkende paarden die weer een verminderde voedingsstofopname en slokdarmverstopping tot gevolg kunnen hebben. Ook helpt het voernijd te voorkomen of, in geval van reeds aanwezig, te verminderen.