Hiep, Hiep Hoera, Izzy is 17 jaar!

Muis is thuis!

Kleine Muisjes worden groot! Voordat we naar Amerika gingen was ik nog op bezoek geweest bij Muis en het gastgezin waar ze verbleef. Ze had het prima naar haar zin tussen haar pleegbroers en -zusjes. Inmiddels is ze 10 weken oud en was het tijd om 'het nest' te verlaten.

Muis komt onze Smarty gezelschap gaan houden op stal. Een betere reden om de zadelkamer eens grondig onder handen te nemen kon ik me niet bedenken. Na 2 uurtjes ploeteren hadden we ineens zeeën van ruimte, waren er allemaal lekkere ligplekjes gecreeërd en stonden de etensbakjes gevuld met brokjes, vlees, water en kittenmelk. Her en der verspreid liggen speeltjes, onnodig want op stal is er altijd voldoende te beleven natuurlijk.

Muisje voelde zich direct thuis. Ze is natuurlijk in het hooi geboren en er ligt voldoende hooi opgeslagen. Voorlopig is haar favoriete slaapplaats een doosje met een klein dekentje waar ze (nu nog) precies in past. Iedereen is head over heels bij het zien van dit kleine grijze kitten. Ook de honden zijn dol op haar en Muzby is maar wat blij met dit leuke speelgoed. Wat een enorm lief frutteltje is dit en wat ben ik blij dat we haar er doorheen getrokken hebben. Grote dank aan Catshelter en Marijke die haar de kans hebben gegeven om in een nest met andere kittens op te groeien.

(S)marty de geluksvogel

Is hij dat of niet? (S)marty werd als Marty uit de Catshelter gehaald toen hij 8 maanden oud was en blind aan 1 oog. Hij was 1 van de 30 katten die ze in een gezinswoning in Leopoldsburg in beslag hadden genomen. Met een opvangcentrum vol jonge katjes had hij weinig kans, reden genoeg om juist hem aan onze beestenbende toe te voegen.

Smarty bleek een ADHD-er en onze 15 jarige prinsessenpoes Izzy en goddish Lalita kwellen was zijn favoriete sport. Dat ging soms zo ver dat ik bang was dat hij beide poezen niet enkel uit huis en tuin zou jagen, maar ook de weg op onder een auto. En zo verhuisde (S)marty naar de stal waar hij Kwibus als roommate kreeg en vele kussentjes, bedjes en speelgoed (muizen).

(S)marty & Kwibus zijn dikke vrienden. De workshopruimte is (S)marty zn favoriete plek waar hij regelmatig stiekem binnen glipt. 's avonds eten ze samen op stal, muizen vangen ho maar en zelfs een Zwaluwkoppeltje heeft besloten dat de stal veilig genoeg was om een nest te bouwen. 's nachts beleeft het duo ongetwijfeld de meest spannende avonturen maar elke ochtend als ik beneden kom is (S)marty al bij de achterdeur voor een ochtendknuffel.

Zo ook vanmorgen maar dit keer bleef hij liggen in de stoel. Hij zag er ook belabberd uit alsof hij flink was doorgezakt die nacht. Toen hij opstond zag ik dat hij mank liep, zijn hoofd zat onder de plekken en er zat opgedroogd bloed in zijn oor. Wat er precies gebeurd is weet alleen de zwarte castraat himself, dat het een harde klap was is duidelijk.

Ik geef hem arnica en haal hem binnen maar meneer wil buiten in de stoel liggen. Daar blijft hij de hele dag en ik check hem regelmatig. Vermoedelijk is zijn trommelvlies beschadigd. Ik vrees voor een (tijdelijk?) dove rechterkant, tezamen met zijn blindheid belooft dat niet veel goeds. Onder zijn oor is het gezwollen en ik smeer nog wat Zeel om de zwelling te drukken. Na een verwenhapje en nog wat Arnica komt hij 's avonds eindelijk in beweging en lijkt hij minder kreupel. Ik heb hem op stal gebracht, daar voelt hij zich tegenwoordig beter thuis dan in huis.

Is hij onhandig uit een boom gesprongen of was het wederom een auto? We mogen dan wel in een doodlopende straat wonen maar na 3 overleden, 1 vermiste en 1 zwaar gewonde kat weet ik inmiddels dat een doodlopende- niet per definitie een veilige straat hoeft te betekenen. Hoe voorkom ik dat er nog meer slachtoffers vallen? Een kat opsluiten, hetzij binnenshuis of in een kattenren is voor mij zo iets onnatuurlijks. Toch blijf ik me zorgen maken, zeker nu ik (S)marty zo aantrof vanmorgen.

Aanvankelijk was hij een geluksvogel toen hij in ons gezin werd opgenomen. Van een magere, half blinde kat vol wormen en kale plekken is hij veranderd in een grote dikke zwarte castraat met een volle, gezond glanzende vacht. Blind aan 1 oog zal hij altijd blijven. Maar na vandaag? Hopelijk zijn z'n blessures slechts van tijdelijke aard en is (S)marty in no-time weer de oude. Wat mij betreft mag hij zijn territorium aanpassen tot stal, weide, workshopruimte, tuin en huis. Is dat niet groot genoeg?