De laatste maanden heeft het niet erg meegezeten. Het begon allemaal in november toen ik pardoes omver gerend werd door één van de paarden die vervolgens boven op me viel. Kennelijk gaf ik toch niet zo mee als verwacht... Mijn schouder en borstkas hebben een flinke klap te verduren gehad maar gelukkig was er niets gebroken. Het herstel nam de nodige tijd in beslag en er volgde een dikke maand van verschillende vormen van griep. Het nieuwe jaar begon met een goed voornemen: gezond zijn! En daar begon ik ook echt op 1 januari mee, wat een opluchting.

3 weken later moest ik geopereerd worden aan mijn voet. Ookal was dit gepland, ik stond zeker niet te popelen. Gelukkig had ik toch nog een paar weken met de paarden kunnen werken maar nu was het een verplichte stop. Gisteren waren we 6.5 week verder. De röntgenfoto's tonen een goed geheelde voet en de brace mag in de kast. Ok, we zijn er nog niet maar ik kan lopen, zij het langzaam. Nog geen 2 uur later zit ik in het zadel en rij ik met mijn vertrouwde Ravi door sneeuw met ijzige wind in de piste. Het liefst had hij wat rondjes gebokt maar de kostbare lading op zijn rug kon dat niet echt hebben dus deed hij braaf wat ik hem vroeg. De schat!


Vanmorgen ook weer met de trainingspaarden aan de slag gegaan. Wat heb ik dit gemist! Jammer van de gemiste periode werken met mijn eigen paarden maar vanaf nu er weer vol tegenaan. Dus lente, kom maar op!