
Gisteravond zag ik dan eindelijk dat ze begon te kegelen. Goed, het was ter groote van een speldeknopje maar toch.. Ik weet nog dat Dusty Rose binnen 3 uur na het zien van deze minescuul kleine kegeltjes de gitzwarte Nilam op de wereld zette. Afgelopen nacht ben ik met grote regelmaat heen en weer gependeld van mijn bed naar die van Lill. Ze lijkt de aandacht heerlijk te vinden en zeg nou eerlijk; welk paard krijgt een schoon bedje meerdere malen per nacht??
Het kegelen neemt toe maar nog altijd geen kleine. Telkens wanneer ik een ongewoon geluidje hoor sprint ik slaapdronken weer naar stal om te ontdekken dat Lill lekker gerold heeft of haar ietwat jeukende wintervachtje heeft staan schuren aan de wand.
Inmiddels ben ik brak en zet Lill in de vroege ochtend op de wei, de beste en schoonste plek om te bevallen. Ik maak nog een foto van haar uier en ontdek dat ook hoogdrachtige merries nog prima achter hun oren kunnen krabben met hun achterhoef waardoor de uier volledig in beeld komt. De volgende foto's zijn met veulen aan haar zij!