Ready to go

Anouck geniet met volle teugen en wij niet minder. Ze vindt alle aandacht helemaal geweldig en het boeit haar bijzonder weinig dat er dekjes, een zadeltje op haar rug en singel onder haar buik gegespt wordt. Alles is leuk! Een dagje 'vrij' wordt eigenlijk als straf opgevat want ze staat al klaar aan de poort om mee naar huis te lopen. Wat een teleurstelling als dat niet doorgaat!

Gisteren kreeg ze voor de 2e keer een zadeltje op. Dat werd vervolgens aan alle kanten betast en bewogen tot het minste ongenoegen van onze Noucky. Dan maar het opstapje ernaast en kijken hoe ze reageert op 'grotere' mensen. Nope, niet bepaald spannend. Druk op het zadel? Lekker interessant zeg... Voet in de stijgbeugel dan? Ja, nou, en?? Druk in de stijgbeugel? Nog altijd geen enkele reactie van onzekerheid.

Het jeukt aan alle kanten om op te stijgen en weg te rijden maar feit blijft dat hoewel Anouck er mentaal helemaal klaar voor is, ze lichamelijk nog heel wat moet groeien. Men gebruikt graag de uitspraak dat zodra 'de groeiplaten in de knieen gesloten zijn' men kan beginnen met inrijden. De één zegt dat je dat kunt voelen, de ander zweert bij röntgenfoto's. Maar logischerwijs is dat niet het enige gewricht wat dicht cq volgroeit moet zijn. Een overzicht:



- Korte koot (16) - boven en onder tussen de geboorte en 6 mnd.
- Lange koot (15) - boven en onder tussen de 6 mnd. en 1 jaar.
- Pijpbeen (13) - boven en onder tussen 8 mnd. en 1,5 jaar.
- Kleine botten van de knie (groeiplaten) (12) - boven-en onderaan op elke, tussen de 1,5 en 2,5 jaar.
- Onderkant van de onderarm (spaakbeen en ellepijp bij de mens) radius-ulna (10 + 11) - tussen de 2 en 2,5 jaar.
- Dragende deel van de glenoid inkeping aan de bovenkant van het pijpbeen (11) – tussen 2,5 en 3 jaar.
- Opperarmbeen (humerus) (8) - boven en onder, tussen de 3 en 3,5 jaar.
- Schouderblad (6) - glenoid of onderkant (gewicht-dragende) gedeelte - tussen de 3,5 en 4 jaar.
- Achterbeen - onderste deel hetzelfde als voorbeen
- Spronggewricht (hak) (30) - deze verbinding is "te laat" voor zo laag naar op het lichaam als het zich bevind, de groeiplaten op het onderbeen (tibia en fibula tarsals) (27 + 26) sluiten niet totdat het dier is vier (dus de hakken zijn een bekend "zwak punt" - zelfs de 18de-eeuwse literatuur waarschuwt voor het beleren van jonge paarden in de ploeg of andere diepe of kleverige ondergrond, of ze te laten springen ze in een zware bodem, voor het risico van verstuiking van hun hakken)
- Onderbeen (27) - boven en onder, tussen de 2,5 en 3 jaar.
- Dijbeen (24) - bodem, tussen 3 en 3,5 jaar; nek, tussen de 3,5 en 4 jaar; grote en 3e dijbeenringen (trochanters), tussen de 3 en 3,5 jaar...
- Bekken (21) - groeischijven op de punten van de heup, piek van kroep (tuberasacrale), en de punten van de bil (tuber ischii), tussen 3 en 4 jaar.

Kortom, we laten haar toch nog een tijd met rust alvorens we met het echte inrijden gaan beginnen. Ondertussen zijn er nog tal van mogelijkheden zoals een boswandeling, een wandeling in het verkeer of een schrikparcourtje aan huis opstellen en te wennen aan lopen over plastic, langs openslaande parapluu's etc. Uiteindelijk zal dit allemaal het rijden maar ook het verkeersmak maken positief beïnvloeden.

Wat te doen met jonge paarden

Eerder deze maand is Anouck 3 jaar geworden. Vroeger was dat dé leeftijd om te beginnen met het inrijden, tegenwoordig wachten veel mensen nog een jaartje totdat het paard verder volgroeid is. Dat geldt ook voor ons. Echt uitgegroeid is een paard pas op de leeftijd van 6-7 jaar maar rustig aan inrijden kan vanaf 4. Nog even geduld voor Anouck dus. Maar dat haalt niet weg dat ze snakt naar wat meer persoonlijke aandacht en dus krijgt ze deze zomer al een basis wat grondwerk betreft.

De roundpen is een ideale plek om te werken met jonge paarden. Elke dag wordt Anouck uit de wei gehaald en mee naar huis genomen om daar in de roundpen diverse oefeningen te doen aan de hand. Ook het uit de groep halen, alleen over straat en vervolgens weer terug in de groep gezet worden zie ik als een training voor een jong dier. Wanneer je ze uit hun vertrouwde omgeving haalt en bij hun maatjes weghaalt kan de wereld ineens heel spannend zijn. Gelukkig boeit dat Anouck allerminst, 1 op 1 aandacht is veel te leuk!

Stagiaire Els ontfermd zich over Anouck gaat enthousiast met haar aan de slag. In het begin is het enkel met elkaar kennis maken, reageren op lichaamstaal, wijken voor druk etc. Daarna komen de struikelblokjes aan bod; waar heeft het paard wat meer moeite mee? In dit geval is de vliegenspray een eng iets en de fles staat dus de hele sessie op de grond en wordt bij tijd en wijle 'uit de kast' gehaald. Ook houdt Anouck er niet van wanneer je aan haar staart zit dus ook hier wordt extra aandacht aan besteed. Elke keer is het een stukje herhaling van de vorige keer en pakken we weer iets nieuws erbij; een zadeldekje bv.

De eerste week is heel voorspoedig verlopen. Komende week zal de kaptoom aan bod komen en krijgt Anouck de grondbeginselen mee van zichzelf dragen, nageven etc. Alles aan de hand en in stap. Zowel Anouck als Els genieten met volle teugen en dat is ook voor mij weer heerlijk om naar te kijken. Zoals altijd wordt er heel erg gelet op wat het individuele paard kan incasseren. Zodra er bij een jong paard stress bij komt kijken, doen we een stapje terug. Op dit moment is alles nog kleuterschoolwerk, het moet dus vooral leuk zijn al leren ze er veel van. Dat houdt een paard enthousiast en geïnteresseerd in omgaan met mensen.