9 sep 2014
Zomervakantie is weer voorbij...
In plaats van permanente weidegang stond Abby nu een deel van de dag ook in een paddock, eerst samen met Anouck, later alleen. In de wei stond ze samen met Anouck, Ravi en Lilly, paarden waar ze de afgelopen drie jaar al vaker bij heeft gestaan. In eerste instantie moest ze echt wel even wennen aan deze nieuwe routine, daarnaast begonnen we ook met grondwerk zowel in de roundpen als in de piste. Langzaam maar zeker werd de verandering een nieuwe gewoonte en begon Abs er zelfs plezier in te krijgen. Na het loswerken in de roundpen gingen we over tot longeren in de piste. Nieuw was het werken met de kaptoom en Abby is duidelijk een paard die druk op de neus niet prettig vindt. Dat wordt nog een uitdaging om bitloos te gaan rijden ;)
Stukje bij beetje kwamen we verder. Enthousiast word ik als ik haar natuurlijke gangaanleg zie tijdens het longeren. Na het longeren volgde een bareback pad, singel en ook een zadel. Abs had hier geen enkele moeite mee en voor mij was de limiet qua voorbereiding op 3 jarige leeftijd het wennen aan druk in de stijgbeugel, hangen op het zadel terwijl er een paar pasjes gestapt wordt en éénmalig een ruiter op de rug in stilstand. Dit was zeker niet mijn einddoel maar uiteindelijk belandde we hier vanmorgen wel, uitgerekend op de laatste dag van haar 'werkvakantie'. Zonder de minste weerstand stond Abby als een huis terwijl ze voor het eerst een ruiter op haar rug had. Het stappen aan de hand terwijl Liza op het zadel hing verliep al net zo probleemloos.
Dit alles was niet mogelijk geweest zonder de hulp van Liza die de afgelopen enthousiast heeft meegeholpen. Trots op het eindresultaat hebben we Abby vanmorgen herenigd met haar maatjes en mag ze lekker genieten van permanente weidegang tot 2015.
8 sep 2014
5 sep 2014
Stapje voor stapje...
Geraken we iets verder. Abby heeft zich flink moeten aanpassen de laatste weken. 3 jaar lang enkel weidegang gewend met vriendjes en dan in een paddock moeten staan naast weidegang met voor haar bekende paarden is toch best even wennen. Gelukkig pakt ze het goed op en ook qua training (nog altijd spelenderwijs) komen we steeds iets verder. Na longeren, rond pionnen lopen, een bareback pad dragen was het nu tijd voor een echt zadel. Dat doet Abs met 2 hoefjes in haar neus!
Paardjes op eigen grond!
Het is alweer 7 jaar geleden toen wij een mooi perceel grond in bruikleen kregen voor onze paarden. Er moest nog veel mee gebeuren want tot die tijd was het in gebruik als maisveld. Nadat we eerst mosterdzaad hadden gezaaid om de grond te reinigen werd het geploegd en ingezaaid met Barenburg paardenweidemengeling. De eerste zomer hebben we gehooid en daarna zijn we begonnen aan het omheinen van het perceel. Praktisch gezien leek het ons het beste om de grond in 2 weides te verdelen met een paddock die toegang biedt aan beide stukken. De paddock is ca 250 m2 dus ruim genoeg om meerdere paarden in te plaatsen om de wei niet teveel te belasten. We schaften een metalen hooiruif aan voor in de paddock en lieten een put slaan voor de watervoorziening. Stroom komt via een batterij.
De eerste 2 jaar is het land gebruikt als 'hengstenweide' voor Potter en zijn dames. Ideaal! Ook afgelopen jaar verbleef de Duitse Walker hengst Luke op dit perceel met zijn vriendinnen. Dit jaar wordt de weide begraasd door de jonge paarden. Onlangs werden we in de gelegenheid gesteld om de grond over te nemen en dit konden we natuurlijk niet weigeren. Uiteindelijk brengt huren/bruikleen nog altijd risico's met zich mee en aangezien we voorlopig nog altijd 8 paarden hebben rondlopen is het fijn om voldoende wei en zekerheid te hebben over je land.
Afgelopen woensdag was het dan zover en we mogen de grond 'de onze' noemen! Direct komen er weer wensen op tafel van een schuilstal, hayshelter, zonnepaneel voor de stroomvoorziening, etc maar alles op zijn tijd.
Blij en trots met onze uitbreiding!
De eerste 2 jaar is het land gebruikt als 'hengstenweide' voor Potter en zijn dames. Ideaal! Ook afgelopen jaar verbleef de Duitse Walker hengst Luke op dit perceel met zijn vriendinnen. Dit jaar wordt de weide begraasd door de jonge paarden. Onlangs werden we in de gelegenheid gesteld om de grond over te nemen en dit konden we natuurlijk niet weigeren. Uiteindelijk brengt huren/bruikleen nog altijd risico's met zich mee en aangezien we voorlopig nog altijd 8 paarden hebben rondlopen is het fijn om voldoende wei en zekerheid te hebben over je land.
Afgelopen woensdag was het dan zover en we mogen de grond 'de onze' noemen! Direct komen er weer wensen op tafel van een schuilstal, hayshelter, zonnepaneel voor de stroomvoorziening, etc maar alles op zijn tijd.
Blij en trots met onze uitbreiding!
Abonneren op:
Posts (Atom)