7 maanden

Ja, het is alweer 7 maanden geleden dat Lucas is geboren. En wat is het een leuk kereltje. Heerlijk vrolijk en actief en een broertje dood aan slapen want dat is voor babies. Van het boek 'Rupsje Nooitgenoeg' krijgt Lucas geen genoeg ;) en dat het een dierenvriend is mag duidelijk zijn. Helaas heeft onze camera zn beste tijd gehad en zijn de foto's erg onzuiver.

Hengstloos

Nu is het dan echt zover. Sinds een week zijn we officieel hengstloos. Ja, nee, natuurlijk is onze Potter al veel langer vertrokken. Hij staat al bijna weer een jaar bij zijn trotse nieuwe eigenaar. Maar kleine Dino, hoe klein dan ook, was toch echt een hengstje al hadden we geen plannen wat dat betreft met hem.

Zelf had ik het voornemen om Dino pas in het najaar te laten castreren maar hij was zo geïnteresseerd in de meiden (Abby en Elena) dat het me verstandig leek om de overdosis testosteron nu al in de kiem te smoren. Afgelopen donderdag was het zo ver. Alsof Dino wist wat hem te wachten stond koos hij het hazenpad toen we hem een halster om wilde doen. Grappig want hij staat altijd vooraan om gekroeld te worden.

De castratie gebeurde in de wei, staand. Dino kreeg een algemene en lokale verdoving. Gelukkig waren beide testikels ingedaald zodat hij ook daadwerkelijk gecastreerd kon worden. Een half uur later staat Dino groggy in zijn graspaddockje en mogen we hem ruin noemen.

De dagen die volgden hebben we hem goed in de gaten gehouden maar er is geen sprake van ontsteking of iets van dien aard. Dit is perfect gelopen, zonder complicaties. Wij kunnen deze zomer gerust zijn en Dino kan samen blijven rauschen met zn vriendinnetje Abby zonder dat wij bang hoeven te zijn van mogelijke consequenties.

Sweden here we come

Vandaag wordt een spannende dag, voor ons, maar helemaal voor Elena. Elena zal vertrekken naar haar nieuwe thuis in Zweden. Een lange reis van in totaal ruim 1300 km maar 2 tussenstops van 12 uur zullen de grote afstand minder zwaar voor haar maken.

Volgende maand is het alweer 2 jaar geleden dat er een klein Paso poppedijntje ter wereld kwam bij ons 2 dagen voor de open deur. Het spreekt voor zich dat zij de show stal en het hart van vele bezoekers veroverde toen ze met haar moeder door de wei paradeerde.

Hoewel het beide gangenpaarden zijn, is het verschil tussen een Walker en Paso aanzienlijk. Elena haar benen leken wel luciferstokjes zo dun en ogenschijnlijk kwetsbaar. Sierlijk beweegt ze door de wei met de nodige uitzwaaiing van haar voorbenen wat Termino genoemd wordt. Daarmee zag je direct wie de Paso was in de groep Walkers. Ook het karakter is anders. Dit meisje is zeer gevoelig en richt zich op 1 persoon, terwijl onze Walkers vaak allemansvrienden zijn en zich snel aanpassen aan nieuwe situaties.

Maar anders is zeker niet beter of slechter, het is gewoon anders! Heel eerlijk gezegd trekt dat gevoelige mij juist erg aan in Elena. Alleen maar denken aan wat je met haar zou willen doen is vaak al genoeg. En laat alle stress en gehaastheid maar thuis want anders kom je niet bij Elena in de buurt. Een goede les voor ons mensen. Het is ook fijn om te zien dat ze juist jou als vertrouwenspersoon heeft gekozen maar dat kan ook heel onpraktisch zijn wanneer de hoefsmid komt terwijl jij hoogzwanger bent. Dus dan toch maar het kleine meisje geruststellen want samen was het bekappen geen enkel probleem.

En zo gevoelig en éénkennig als ze is, zo leert ze in 3 korte sessies van 10 minuten om keurig gelongeerd te worden in stap, draf, gang en galop. Wat dat betreft is ze heel gewillig en leert ze snel.

Toch zie ik op tegen de lange reis. Eenmaal in Zweden zal ze weer kunnen genieten van weidegang en veel vriendjes. Dit keer zal ze één van de grotere zijn want ze komt tussen IJslanders te staan. Ik ga dit meisje missen maar wens haar nieuwe eigenaren veel geluk met haar.