Breaking news - Vers van de pers!

Zojuist is er een persbericht verspreid in Amerika met daarin oa onderstaande (schokkende!) video. Waarom blijf ik dit delen, waarom zoek ik de media aandacht? Waarom??

OMDAT DEZE GRUWELIJKE MISHANDELING MOET STOPPEN!




Ik hou zielsveel van mijn favoriete paardenras: Tennessee Walking Horses. Wat 'de mens' echter allemaal doet voor eigen ego en een 2 dollar ribbon is er ver, ver over. Keer op keer krijgen we te horen dat de informatie die gebruikt wordt oud en achterhaald is, de waarheid is dat de mishandeling meer dan actueel is (zie video) en dat de soring enkel steeds vernuftiger wordt om maar niet gepakt te kunnen worden (zie volgende video).



Bij mij zelf staat het beeld en geluid van op de grond liggende, kreunende paarden op mijn netvlies gegrifd. Ook ik heb ervaren dat mensen vinden dat ik overdrijf, het allemaal niet meer zo erg is en verleden tijd is. Niets is minder waar! Vervolgens moeten we er vooral NIET over praten want daar gaat ons ras van stuk. Maar door deze mishandeling te verzwijgen blijven er paarden lijden en mishandeld worden.

Het is tijd om hier voor eens en voor altijd een einde aan te maken. Over een paar dagen zal de jaarlijkse Celebration van start gaan. De 10-daagse wereldberoemde Tennessee Walking Horse wedstrijd waar het gros van de paarden op onnatuurlijk beslag moet lopen en vervolgens nog oa met chemicalien wordt bewerkt.

Wat kunnen wij doen vanuit Europa? Teken op zijn minst deze petitie en laat Amerika weten dat het niet 'slechts' landelijke aandacht heeft maar men hier wereldwijd een halt aan wil toe roepen.

For US citizens, please follow this link and contact your US representative.

Bemest versus onbemest hooi

Vorig jaar hebben we veel miserie gehad met het hooi. Door de enorme regenval was de oogst slecht en onze vaste hooileverancier kon ons niets anders dan hooi leveren met een muffe geur ==> schimmel. We probeerden pakken van verschillende percelen maar het mocht niet baten. Sommige paarden gingen er van hoesten en we hebben veel getobt met hooi weken etc. Uiteindelijk besloten we te gaan zoeken naar een andere leverancier en die vonden we zelfs in de buurt, ons geluk kon niet op.

2 weken geleden begonnen we met het nieuwe hooi van dit jaar. Het had 8 weken gelegen, was mooi om te zien en rook heerlijk. Maar de paarden vonden het maar niks! Aanvankelijk dacht ik dat het aan een individueel pak lag wat niet goed was maar nee, ze knabbelden er hooguit van. Wat moet je anders als je 's nachts in een paddock staat met enkel dat hooi tot je beschikking? Ik heb me gek lopen prakiseren naar de reden en natuurlijk ook naar de oplossing. Toevallig kwam mijn dierenarts langs en vroeg ik hem wat hij van het hooi vond. En inderdaad, hij beaamde dat het er goed uit zag en prima rook. Was het perceel toevallig met drijfmest bemest? :( dat was het geval, mijn grote minpunt van deze overstap naar een andere leverancier. Volgens onze dierenarts zijn er paarden die geen hooi eten wanneer het land bemest is met drijfmest, met name als het van varkens is. Wel kreeg ik het advies om zodra ik goed hooi had gevonden, voldoende te reserveren omdat men door de droge zomer in het voorjaar zeker zonder hooi komen te zitten.

1 ding is zeker; als mijn Ravi iets niet eet, dan is er iets niet in orde. Ik weet dat hij kieskeurig is maar ik vertrouw op zijn bevindingen. Dus er zat niets anders op om toch weer ander hooi zien te bemachtigen. Aangezien de eerste oogst van dit jaar goed was heb ik onze oude leverancier weer gebeld en die kon meteen de volgende dag leveren. Wauw!

Dit weekend kwamen ze hooi leveren. Affijn, meteen het moment om ook de hooiopslag te voorzien van nieuwe pallets. We hadden plastic pallets op de kop getikt met veel openingen voor verluchting. Plastic zal minder snel stuk zullen gaan dan houten pallets die toch gaan rotten. Het bleek een klus die toch niet 1, 2, 3, gedaan was. Onder de pallets kwam een enorme hoeveelheid oud hooi en vlas te voorschijn inclusief stof, schimmel, oude muizennesten en een hommelnest. Veel later dan gepland kon de opslag gevuld worden met nieuw hooi. Eigenlijk ben ik heel blij met deze verandering want dit hooi is onbemest. Waar kun je dat nu nog vinden? Het is een bewuste keuze en natuurlijk weten ze dat ze minstens 30% meer hooiopbrengst zouden hebben wanneer ze zouden bemesten. Toch weigeren ze dit en wij zijn ze daar dankbaar voor. Eigenlijk moet deze schoonmaak ten minste 1x per jaar plaatsvinden. Door de nieuwe indeling kunnen we meer hooi kwijt. Het hooi ligt perfect opgeslagen; droog met doorluchting van 3 kanten en ook de onderkant kan nog verluchten. Wanneer we het dak nog gelijk trekken met dat van de overkapping van de paddocks dan kunnen we nog zeker 60-80 extra pakken opslaan. Bonus: onze Muis is ook weer content met haar vernieuwde slaapplaats.

De eerste plakken hooi werden gretig verorberd door de paarden, dankbaar dat ze eindelijk iets fatsoenlijks te eten kregen. Sorry!! Ik was zo blij dat ik hooi had gevonden van goede kwaliteit dat ik de drijfmest voor lief had genomen. Mijn paardjes hebben me op mijn plek gezet, ik raak nooit uitgeleerd. Dank jullie wel!

Pass the PAST ACT

We are ~
THE ALL AMERICAN WALKING HORSE ALLIANCE
We are Equestrians !
We are ~ Trainers and Judges, Instructors and Show Managers, Farriers, Breeders, Veterinarians and Equine Health Certified Practitioners all with vast experience in the Walking Horse Industry.
We are ~ Dedicated amateur owners and breeders of gaited horses that compete in all types of equestrian activities and partnerships.
We are ~ doctors and lawyers, ranchers and farmers, executives and educators, soldiers and veterans.
We teach our youth and handicapped to ride.
We are a voice for the breed.
We are committed to restoring the reputation of a breed that has a heritage in American history.


We zijn een jaar verder en opnieuw doen we alles wat we kunnen om de PAST (Prevent All Soring Tacticts) Act te laten passeren in Amerika zodat deze criminele mishandeling verleden tijd gaat zijn.

Wat jij kunt doen? Teken deze petitie!

LET OP! deze video bevat schokkende beelden

Bezoek in het zonnige zuiden

Mega trots was hij, Lucas ging de papa van zijn eigenste paard Dino bezoeken helemaal in Frankrijk. Dat was een onverwachte, verrassende en fantastische ontdekking tijdens de vakantie in het zonnige zuiden. De papa van Dino heet Tristan en verhuisde een jaar geleden naar Zuid Frankrijk. Zijn huidige eigenaresse nam destijds contact met mij op. Al van kinds af aan droomde ze van een paard, en niet zomaar een paard; een Tennessee Walking Horse. Nu, begin 40, moest het er maar eens van komen. Of ik niet een fijn rijpaard wist van rond de 8/9 jaar. En dat wist ik! Bij het zien van de foto's van Tristan twijfelde Sara geen moment en stapte op het vliegtuig. Een weekend lang was ze bij Tristan. Maakte een buitenrit en kon met hem kennismaken op stal en in zijn eigen omgeving. 2 weken later stond hij ruim 1300 km zuidelijker.

Bij puur toeval ontdekte Sara dat wij heel dicht in de buurt waren. Sterker nog, de dag dat we contact hadden bleek dat we nog geen 300 meter bij Tristan vandaan waren geweest! We moesten elkaar dus zeker treffen! Voor Lucas kon de pret niet op toen hij ontdekte dat hij Dino zijn papa ging ontmoeten. Aangezien Sara in 'draversland' staat met haar gangenpaard en zelf weinig ervaring heeft met de gangen, kreeg ze een spoedcursus met wat huiswerk. Uit alles bleek dat Sara dolgelukkig was met haar Tristan en ze benadrukte hoe hij haar leven positief heeft veranderd. En natuurlijk moesten er ook foto's gemaakt worden! Lucas mocht ook nog even op Tristan zitten en was in tranen toen het ritje voorbij was. Hij kon er geen genoeg van krijgen. Het was enorm fijn om te zien hoe blij een nieuwe eigenaar met zijn paard kan zijn!