De meeste mensen kennen het trieste verhaal van Lilly die nu 2 jaar geleden rondom hoefbevangen stond. De laatste 2 jaar was zwaar met veel ups en downs voor mijn grote kleine vriendin. Na een paar acute aanvallen volgden een aantal hoefzweren als gevolg van een natuurlijke afvoer van afvalstoffen. Hoe dan ook nog altijd zeer pijnlijk! De beste mogelijkheid tot herstel en voorkoming van terugval was Lilly te laten dekken en daar kozen we dus ook voor. Ook dit ging niet zonder slag of stoot en meer dan eens vroeg ik me af of dit echt wel de juiste weg was. Halverwege de dracht leken de hoefzweren onder controle maar Lilly zag er fragiel en teruggevallen uit. Hoe laat je een drachtige merrie op gewicht komen zonder dat ze weer bevangen raakt? Een hele uitdaging en het leek maar niet te lukken, ongeacht wat we ook bijvoerden; onbeperkt hooi, dubbele dosis vitamine en mineralen en veel luzerne. Ik maakte me zorgen al waren er mensen die dat overdreven vonden. Na een paar nachten waken was het dan zover en beviel Lilly van een prachtig voshengstje. Ergens in mijn achterhoofd rinkelde een belletje maar ik wapperde het weg met mijn overbezorgdheid. In de dagen die volgden werden de belletjes eerder kerkklokken en werd mijn grootste angst waarheid; we moesten met moeder en veulen naar de kliniek om 3 dagen later enkel met de moeder terug te komen. De kleine man, hoe dapper ook, had geen schijn van kans en we moesten hem laten gaan. Wreed genoeg was dit voor Lilly het beste. Ze was graat mager en er was duidelijk iets niet in orde. Bloedonderzoek gaf bloedarmoede aan en ik ging aan de slag met kruiden zoals Mariadistel, gemmotherapie en krachtige vitamine B supplementen voor mensen. In deze periode kreeg ze nog 1 keer een hoefzweer die dankzij lymfedrainage snel onder controle was.
In het najaar van 2014 heb ik Lilly een aantal keer gereden maar het voelde nog te vroeg. Afgelopen winter ben ik blijven bijvoeren met Esparsette om Lilly op een veilige manier terug op gewicht te krijgen. Inmiddels ziet ze er een stuk beter uit maar de bespiering is volledig weg. Tijd om ook daar aan te gaan werken. Stukje bij beetje begon ik met wat grondwerk, korte stukjes onder zadel etc. Er is nog een hele weg af te leggen maar ik ben heel blij dat er nog steeds een positieve lijn is en Lilly in ieder geval qua karakter 100% de oude is; klein van stuk maar absoluut de alpha merrie.
Het rijden gaat steeds beter, in stap draagt Lilly zichzelf heel goed en zelfs in een langzame flat walk lukt hetzelfde voor kleine afstandjes. Daarna wordt het te moeilijk en ontwijkt ze het werk door weg te draven. Er moet dus nog gewerkt worden aan bespiering en dat doen we op verschillende manier om ook het werk voor Lilly leuk te houden. Af en toe laat ze een klein stukje tölt zien, dat is nog altijd makkelijker dan een flat walk. En toegegeven, het zit zeker niet slecht maar de voorkeur blijft uitgaan naar de comfortabelere flat walk. Hiervoor is een beter geconditioneerd lichaam voor nodig maar hoe dan ook, we zijn goed op dreef!
