Goede tijden, slechte tijden

Het is alweer een half jaar geleden dat Lilly hoefbevangen raakte. Na de acute periode van ruim 2 weken volgde nog een lange tijd van pijn die we zoveel mogelijk met pijnstillers hebben geprobeerd op te vangen. Maandenlang stond Lilly in de zandpaddock met inloopstal. Op advies van zowel dierenarts als hoefsmid hebben we Lilly laten dekken maar ook dat ging niet van een leide dakje. Meerdere keren kreeg Lill een terugval. In juni heeft ze een paar weken op het gras gestaan maar toen het na een droge tijd weer begon te regenen ging het weer mis. Dus weidegang hebben we tot op heden afgezworen. Helaas zijn hoefzweren ook onlosmakelijk verbonden met hoefbevanging en ook daar is Lilly niet gespaard gebleven. We weken wat af, smeren met groene leem, suplementen hier en daar en zo blijven we druk bezig.

Het goede nieuws is dat Lilly inmiddels ruim 8 weken drachtig is zodat ze volgend jaar hopelijk geen terugval zal krijgen. Ook is de laatste hoefzweer onder controle en loopt Lilly weer pijnvrij rond. De behoefte om haar loopruimte te vergroten is aanwezig dus we gaan dagelijks even in de piste om eens lekker te rollen. Dat is toch anders dan in de zandpaddock... En we zijn weer begonnen met korte wandelingetjes in de omgeving. Gisteren sjokten we lekker door smalle paadjes en natuurlijk kon Lilly het niet laten om hier en daar wat blaadjes van de boom te snoepen. Bij de pereboom hebben we even een pauze genomen en 3 kleine peertjes verorbert, mjom, dat is me toch een traktatie!

Ik hoop dat we het ergste nu echt wel gehad hebben. Onze dikke tante Lill is veranderd in een ranke dame. Haar hals stond kei hard en voelt nu weer los en soepel. De hoefsmid dacht dat ze nu voor het laatst speciaal bekapt moest worden, de volgende keer moet alles weer 'normaal' zijn. We zijn hoopvol! En als we dan volgend jaar ook nog een dochter of zoon tegemoet mogen zien, dan zijn we helemaal blij!