Na jaren tussen de hengsten en merries te hebben gezeten mag ik ervaren hoe plesant het is om een ruin te mogen hebben in de groep. Onze Raaf doet het geweldig in de wei met zn meiden (Lulu en Spirit). Ook in de drukbezette rijbak tijdens het gangenpaarden samenzijn gedroeg hij zich voorbeeldig. Op paasmaandag ging ik samen met Joyce een rit maken over het militair domein. Zij op haar Mangalarga Kunst en ik op Ravi. Toegegeven, niet alle 'knoppen' zitten erop bij Ravi maar er is wederzijds vertrouwen en we hadden een stabiele merrie bij dus wat kon ons gebeuren? 2 uur later kon ik zeggen: "Niets!"
Via het bos wat voor ons huis ligt reden we naar de weg om de baan naar Leopoldsburg over te steken. Dit is helaas een drukke weg waar 90 gereden mag worden. Ook op 2e paasdag was er meer dan genoeg verkeer maar gelukkig geen vrachtwagens. Ravi stond braaf te wachten tot wij konden oversteken en dat duurde toch zeker meerdere minuten. De auto's boeide hem voor geen meter, 1 of 20 auto's, 't blijven auto's of ze nou 30 of 90 km per uur rijden.
Eenmaal op het militaire domein hebben we heerlijk gereden over allerlei soorten terrein. Het was geweldig! We hebben vrij veel gestapt maar ook stukken lekker in gang gereden. Voor Ravi waren het meer het aantal verschillende indrukken die hij moest verwerken. Geen enkele keer schrok hij of weigerde hij. Wat een kanjer! We stonden ook nog even stil bij het monument van de weerstand, een nationaal monument uit de 2e wereld oorlog. Keer op keer laat een bezoek aan deze plek een diepe indruk achter.
2 uur later kwamen we moe maar voldaan thuis. Dit was een meer dan geslaagde rit. Voor mij is Ravi goud waard! Op deze fijne dag is ook nog zijn 2e en laatste nakomeling geboren; wederom een kopie van de Raaf, een vos hengstje. Mooier kan haast niet.
