Ik denk dat iedereen (mens en dier) hier blij is met de stijgende temperaturen. Niet dat we niet van sneeuw houden, integendeel! Maar temperaturen boven het vriespunt overdag en eronder in de nacht geven toch wel een bijzonder vervelende ijsbaan als gevolg en die kunnen we missen als kiespijn!Het was voor het eerst dit jaar dat de paarden aan huis niet de weides op konden. En dat nog wel met kerst. Het werd niet in dank afgenomen... een warme slobber als kerstdiner maakte de stemming weliswaar beter maar de dames en heer wilden vooral de wei op. Voor ons waren het halsbrekende toeren die we moesten uithalen om iedereen van natje en droogje te voorzien.
Al eerder waren de 1000 liter vaten water bevroren en moesten we met een kruiwagen en 80 liter ton het water naar de weides verderop in de straat brengen. Voor 6 paarden is dat al een hele klus op zich. Maar met de sneeuwval van vorige week konden we er met de kruiwagen niet meer doorkomen. Onze straat werd niet gepekeld en die was tot vanmorgen voorzien van een dikke laag sneeuw (later ijs). Etienne kwam op het magnifieke idee om een slee te gebruiken als vervoermiddel en waarempel, het werkte! Wandelaars moesten lachen om de slee bemand met een ton water maar het functioneerde prima!
Vanmorgen kwam het verlossende moment voor Lulu, Spirit, Paloma en Ravi om weer in de wei te kunnen dartelen en dat deden ze dan ook enthousiast. Het was natuurlijk niet leuk voor ze maar anderzijds is het fijn om te kunnen zeggen op 28 december van het jaar dat de paarden dit jaar slechts 2 dagen noodgedwongen in de paddocks moesten blijven. :)
