Kleur vererving

Vanmiddag is Monika Reissmann op bezoek geweest. Zij is de autheur van het boek 'Die Farben der Pferde' wat vorig jaar is gepubliceerd.

Dr Reissmann heeft een doctoraat in de veeteelt, en is sinds 2001 directeur van het Centrum voor Moleculaire Biologie aan de Faculteit Land-en Tuinbouw van de Humboldt Universiteit in Berlijn. Voor vele jaren, onderzoekt de auteur de moleculaire basis van de erfelijkheid, en de kleur van de vacht bij paarden, en onderwijst in diverse professionele publicaties.

Ontbrekend in de collectie van Monika Reissmann was een gouden champagne kleur en zodoende kwam ze vandaag langs om foto's te maken, haren te nemen voor onderzoek en de kleur in levende lijve te aanschouwen. Al gauw bleek dat we toch nog meer interessante kleuren in onze weides hadden lopen en zo kwamen ook Anouck, Lulu en Beetle aan bod. Omdat er serieuze twijfel bestaat over Lulu haar geregistreerde kleur (chestnut sabino) zal Monika haar testen. Naar verwachting is zij idd zwart sabino maar binnenkort weten we het zeker.

Wel grappig om te bedenken dat we tot 2 jaar geleden enkel vos en bruinvarianten in onze kudde hadden lopen muv Potter. We hebben de hele middag uitvoerig over kleurtjes gesproken. Het is een zeer interessante materie en ik ben ook heel benieuwd naar het resultaat in een volgend boek.

Foto's ETWHA Europees Kampioenschap

Foto's gemaakt tijdens het EK in Alpenrod, Duitsland. Overige foto's en de uitslagen zijn terug te vinden op www.twheurope.com + www.etwha.de

The stallion and the foal

Soort zoekt soort?

Anouck woont nu 2 weken bij ons en staat sinds aankomst bij de veulens op de grote weide. Aanvankelijk werd ze door de groep buitengesloten en was ze een vreemde eend in de bijt. Na een week kwam daar verandering in en stond Anouck niet buiten de groep, maar in de groep, veelal dicht bij de veulens.

Al snel bleek dat ze een grote voorliefde heeft voor voer, net als onze Paloma. Zodra we 's morgens beginnen met voeren staat de 2 jarige voor aan om als eerste te eten krijgen, iets wat qua rangorde niet zou mogen dus dat zorgt soms voor onderling gekijf. Anouck is gek op de kleintjes Trip en Elena en opvallend is dat ze het vooral op Elena gemunt heeft. Ze vindt het geweldig om de kleintjes overal heen te sturen, liefst op hoge snelheid. Bij alles staan haar oren naar voren, het is één groot spel.

Gisteren heb ik voor het eerst na de bevalling Paloma en Lilly even onder zadel gehad. Anouck zag haar kans schoon om halfzusje Elena in te pikken en haar overal naar toe te sturen. Voor Elena best spannend want dit was de eerste keer zonder mama in de nabijheid en haar grote zus is behoorlijk imponerend. We hebben Paloma dus maar niet te lang van haar weg gehouden. Toen de hele groep weer samen stond zag je duidelijk de Walkers bij elkaar en de Paso's + Paso kruising bij elkaar. Grappig!

Sam emigreert

Afgelopen zaterdag is Sam vertrokken naar het duitse Thüringerland. Hij mag daar samen met een 2 jarige Quarter hengst verder uitgroeien en zal in de toekomst als dekhengst gaan dienen. Zijn eigenaresse heeft als doel de Tennessee Walker in Thüringen te gaan promoten. Zelf hebben ze al 3 merries en een kruising.

Afscheid nemen is nooit makkelijk maar als je oogappeltje vertrekt is dat nog meer slikken. Sam was al 3 maanden geleden wat verder van huis gaan wonen om samen met andere hengstjes te kunnen opgroeien. Monique en Bert hebben zich goed over hem ontfermd. Het was voor ons dus een weerzien en tegelijkertijd afscheid nemen. Er werd ook even een traantje weggepinkt toen de trailer uit het zicht verdween.

6 uur later kregen we het bericht dat Sam veilig was aangekomen. Een dag na aankomst volgden de eerste foto's van Sam en Stan tevreden samen in de wei. We kunnen weer opgelucht ademhalen!

Sluiers en Boerka's

Vliegenmaskers dienen absoluut een goed doel maar toegegeven, het maakt het uiterlijk van je paard niet charmanter. Sterker nog, sommige maskers zijn behoorlijk angstaanjagend. Door de extreme hitte was er in de ruitershop weinig keuze meer uit het type vliegenmasker waardoor het een bijelkaar geraapt zooitje werd aan modellen en kleuren. Het masker van Rose bedenkt oren, ogen en neus en maakt het moeilijker voor de andere paarden en mijzelf om de lichaamstaal op te pikken.

Iedereen is voorzien van een masker. Ravi heeft de truc al ontdekt hoe hij deze weer eigenhandig van zn hoofd af kan furken. Aan zijn lijf geen polonaise, ook niet als het vliegen weert. De rest accepteert het masker als een noodzakelijk kwaad. Maar het gaat hier niet enkel om de vliegen (al helpt 't wel gigantisch). Onze zandpaddocks zijn voorzien van wit zand wat extreem reflecteert met de zon. Sommige paarden krijgen last van hun ogen icm de vliegen en de maskers werken tevens als zonnebril.

Ik zie liever het hoofd maar ach, het is voor een goed doel.

Fotosessie stoeterij La Cense

Een tijd van komen en gaan

Deze week was zeer dubbel voor ons met het vertrek van een aantal paarden en anderzijds de komst van twee nieuwe dames. Na een verblijf van ruim 2,5 maand was het tijd voor Kentucky Mountain Saddle Horse Semira om huiswaarts te keren. Wanneer je zo lang intensief met een paard doorbrengt is dat toch weer even wennen. Ook Olivia, een classic champagne Tennessee Walker merrie die gedekt is door Potter keerde weer huiswaarts. Zij bleef bij ons totdat ze drachtig gescand was. Maandag vertrok Olivia en een dag later brachten we Semira naar collega fokker La Cense in de Ardennen.

Naast de lang verwachte komst van Beetle kwam ook Anouck onze kudde vergroten. Anouck is een gangenpaardenmerrie van 2 jaar met verschillende gangenpaardenrassen in haar afkomst. Al veel langer had ik een klik met haar, zij het op afstand en nu woont ze bij ons!Natuurlijk heeft zij ook haar eigen webpagina gekregen op onze site.

Onderstaande foto's zijn van Semira en Olivia. We kijken uit naar Olivia haar veulen voor 2011!

Ta da!

Het duurde iets langer dan de titel doet blijken maar Beetle is veilig aangekomen in het Belgische Hechtel. Het was een lange reis voor haar met nog vele uren wachten op Schiphol totdat alle documenten in orde waren en we de reis naar België konden aanvaarden. We stonden ook nog met een lekke band maar dat was gelukkig net op tijd ontdekt voordat ze op de trailer stond dus Beetle mocht even op stal wachten totdat de band verwisseld was. Dank aan de heren voor hun hulp!

Vlak voordat het noodweer losbarste kwamen we thuis. Beetle had nog een half uur de tijd om even in de wei te lopen voordat ze in de ruime paddock kon schuilen voor de regen, storm en het onweer.

Vandaag mocht ze weer de wei op en werd ze warm verwelkomd door de andere paarden. In een jaar tijd is Beetle veel volwassener geworden. Van de opgeschoten puber die wij als 2-jarige ontmoetten in Wisconsin is weinig meer terug te vinden. We hopen dat ze zich hier snel thuis gaat voelen en kijken al stiekem uit naar haar 2011 veulen.

Gisteren nog de benen strekken in Texas, morgen aankomen op Europese bodem. Beetle is on her way!

Liefde is...

Samen uit 1 emmer eten!